Fluweelbruin, geel, bordeauxrood, oranje, wit, paars, gifblauw…

Nee, ik heb het hier niet over het palet van een schilderij. Het zijn de kleuren van de paddenstoelen die we aan het plukken zijn. Eetbare paddenstoelen, welteverstaan. Jullie snappen ’t: het is weer herfst!

Overtuigd dat alleen een beperkt aantal naturel kleurige exemplaren eetbaar waren, zoals eekhoorntjesbrood, kan ik vanaf vandaag deze aanname opzij zetten. Ik ben op cursus en leer 8 eetbare exemplaren te determineren in de kleuren die ik hierboven noem.

 


„Iedereen behoort nu al wel zoveel van Paddestoelen te weten, dat hij er niet bang voor hoeft te zijn. Integendeel, wij moeten ze om velerlei redenen bewonderen en liefhebben. En wie zich het genoegen wil gunnen, eenige soorten van paddestoelen te eten, die kan met weinig moeite en veel plezier een dozijn of zoo leeren onderscheiden, die lekker en voedzaam zijn”, aldus Jac. P. Thijsse in 1929.

Maar we zijn best huiverig een verkeerde soort te plukken die na het klaarmaken en oppeuzelen op zijn gunstigst een paar dagen zware darmkrampen veroorzaakt of op zijn ongunstigst jou het bijltje erbij neer laat leggen.

“Ga nooit op basis van alleen een veldgidsje plukken”, zegt onze begeleider.  Wanneer iemand wijst naar een mooi groepje zwavelgele paddenstoeltjes en hem vraagt hoe ze heten, vaart hij uit: “Wat heb ik nou gezegd? We houden ons bij de acht eetbare van vandaag voor de komende twee jaar en we negeren alle anderen”.  Het is een kwestie van bestuderen, determineren, geduld en ervaring, véél ervaring opdoen.

Mocht je enthousiast worden en zelf ook naar buiten willen gaan om je schimmelmaaltje bij elkaar te scharrelen, hierbij enkele basisregels:
Volg eerst een cursus. Ga nooit aan de hand van een boekje zonder enige voorkennis op pad. Wildplukken is gelijk aan stropen. Het is illegaal wanneer je meer dan 5 stuks meeneemt. Wees sowieso niet te hebberig en laat altijd een paar exemplaren staan.


De paddenstoel wordt ook wel de armeluisbiefstuk genoemd. Hij bestaat voor 90% uit water, toch zit er in de overige 10% behoorlijk wat voedingswaarde. Het bevat koolhydraten, B-vitaminen, foliumzuur, fosfoor, kalium, koper en eiwitten. En afhankelijk van de kleuring ook caroteen. Het mycelium is opgebouwd uit chitine, een vezelsoort die voor sommige mensen niet makkelijk te verteren is.  En zoals ik altijd meld, geldt voor alles wat je eet: varieer en geniet met mate.

Paddenstoelen ‘kaviaar’
250 gr wilde weidechampignons of – voor wie voor makkelijk gaat – de gekweekte broertjes
1/2 gesnipperd uitje
2 tenen fijngehakte knoflook
wat verse tijm
Scheutje appelcider azijn
zout en peper

Fruit de ui en knoflook in wat olijfolie tot ze zacht zijn en voeg de fijngesneden champignons toe. Roerbak even. Doe de azijn erbij en laat pruttelen tot het vocht verdampt is.  Breng op smaak met zout en peper. Prak fijn of pureer kort in een keukenmachine.

Heerlijk op geroosterd volkoren desembrood!

About the author